Η Ιαπωνία της καρδιάς μας!!

Βλέποντας το ενδιαφέρον μας για την Ιαπωνική κουζίνα η ξεναγός μας έδινε και δοκίμαζαμε διάφορα πράγματα όπως φασόλια από σόγια που είναι καλός μεζές για τη μπύρα, μικρά ψαράκια αποξηραμένα, και μας έδειξε ένα κατάστημα με υψηλής ποιότητας μαχαίρια! Οι τιμές στα μαχαίρια για όποιον ασχολείται με την μαγειρική επαγγελματικά να πω ότι ξεκινούσαν από τα 120 ευρώ και ανέβαιναν.

Έπειτα κάναμε μια στάση για να δοκιμάσουμε πράσινο τσάι, αφού μας εξήγησε πόσα είδη τσαγιού υπάρχουν στην χώρα με το γνωστό σε όλους Matcha να είναι το πιο δημοφιλές αλλά οι περισσότεροι καταναλώνουν τις ποικιλίες Gyokuro ή το Sencha. Δοκιμάσαμε λοιπόν και όπως καταλαβαίνετε το πράσινο τσάι έχει μια ελαφριά πικρή γεύση που δεν νομίζω ότι ξετρελαίνει κανένα αλλά είναι υγιεινό και φυσικό λιποδιαλυτικό.

Καλό το τσάι αλλά ακόμα καλύτερο το Σάκε, το οποίο όπως μας εξήγησε χωρίζεται σε κατηγορίες ποιότητας. Η τρόπος παρασκευής του σακε μοιάζει με αυτόν της μπύρας αλλά με την διαφορά ότι η μετατροπή από άμυλο σε αλκοόλ γίνεται σε ένα στάδιο και όχι σε δύο με την λεγόμενη παράλληλη ζύμωση. Εφόσον δεν περιέχει ζάχαρη ακολουθείται μια συγκεκριμένη διαδικασία όπου τοποθετούν ένα μικροοργανισμό το Koji που μετατρέπει το άμυλο σε σάκχαρα.

Η περιεκτικότητα του σε αλκοόλ είναι 18% με 20%, προσωπικά μου θύμισε λίγο την γεύση του κρασιού, και έδινε ιδιαίτερο άρωμα το ξύλινο ποτηράκι που μας έδωσαν για να το πιούμε το οποίο μας έκαναν και δώρο. 

Οι Ιάπωνες προτείνουν να καταναλώνεται σκέτο και πίνοντας αργά αν και σερβίρεται σε σφηνάκι. Εμείς βέβαια το ήπιαμε σχετικά γρήγορα και με φράουλες για συνοδευτικό που με την γλυκιά τους γεύση το έκαναν ακόμα πιο νόστιμο.

Το αποκορύφωμα σε αυτό το food tour ήρθε στο τέλος, αφού ήταν η στιγμή που πήγαμε σε ένα εστιατόριο που σερβίρει σούσι και σασίμι και είναι εκτός αγοράς και τρως όρθιος. Μάλιστα μας είπε ότι είναι πολύ δημοφιλές και πήγαμε πριν ανοίξει στις 10:00 για να προλάβουμε θέσεις πριν έρθει πολύς κόσμος όπως και έγινε αργότερα.

 Ήταν ότι πιο γευστικό έφαγα σε αυτό το ταξίδι και πραγματικά είχα μείνει άφωνος με την φρεσκάδα των θαλασσινών που δοκίμαζα και την αρμονία των γεύσεων. Ο σωστός τρόπος για να απολαύσετε σασίμι είναι να βουτήξεις στην σάλτσα σόγιας το πάνω μέρος με τον τόνο ή ότι άλλο έχει από πάνω και να το φας αφήνοντας στην γλώσσα σου το πάνω μέρος ανάποδα δηλαδή για να νιώσεις έντονα την γεύση του. Ααα και μην φοβηθείτε να χρησιμοποιήσετε τα χέρια σας αφού το προτείνουν οι ίδιοι οι Ιάπωνες!

Αφού ολοκληρώσαμε το γεύμα μας αυτό με 7 διαφορετικά είδη συν ένα που μας έδωσαν έξτρα σαν δώρο ήμασταν απόλυτα ικανοποιημένοι και είχαμε ξεκινήσει το γευστικό ταξίδι μας με τους καλύτερους οιωνούς!

Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο food tour με την εταιρεία Japan Wonder Travel ήταν το καλύτερο από όσα κάναμε και το προτείνω ανεπιφύλακτα αν και αρκετά ακριβό αφού κοστίζει 9.500 γιέν .

Φεύγοντας από εκεί περπατήσαμε στην περιοχή Ginza που είναι πιο πλούσια με όλους τους διάσημους οίκους μόδας να έχουν καταστήματα εδώ, σαν το Κολωνάκι ένα πράγμα, αλλά εμείς σταθήκαμε στο πανέμορφο κτίριο της Nissan crossing που μας είπαν ότι έχει έναν αξιολάτρευτο σκύλο ρομπότ! 

Βέβαια έχει και υπέροχα αυτοκίνητα αλλά τέτοια βλέπεις και αλλού όμως τέτοιο γλυκό σκύλο που τον χαϊδεύεις και αντιδρά και γαυγίζει δύσκολα θα βρεις αλλού! 

Εδώ θα βρείτε και δωρεάν wifi οπότε μπορείτε να καθίσετε στο πάνω όροφο με όμορφη θέα στο δρόμο και να επικοινωνήσετε με τους δικούς σας ή να ανεβάσετε τις φωτογραφίες σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης! Μην μου πείτε ότι μπορείτε να ζήσετε χωρίς το διαδίκτυο....γιατί εγώ μια εξάρτηση την έχω να πω την αλήθεια!

Περπατήσαμε μέχρι το ανάκτορο της πόλης στο οποίο μπορείτε να έχετε μια ξενάγηση όπως διάβασα αρκεί να έχετε κάνει κράτηση διαδικτυακά αρκετό καιρό πριν κάτι που εμείς δεν είχαμε κάνει και αρκέστηκαμε στην θέα του από μακρινή απόσταση.

Συνεχίσαμε με τα πόδια μέχρι την περιοχή μας την Akihabara αφού ήπιαμε μια coca cola σε συλλεκτικά υπέροχα μεταλλικά μπουκαλάκια με το όνομα κάθε πόλης που έγιναν και τέλεια αναμνηστικά.

Στην Akihabara ή αλλιώς Electric town λόγω των πολλών φωτεινών διαφημιστικών πινακίδων συνεχίσαμε την εξερεύνηση σε καταστήματα όπως το Bic Camera που είναι γνωστό για τις φωτογραφικές μηχανές και όχι μόνο, όμως αν σας ενδιαφέρει να αγοράσετε κάποια καλή μηχανή δεν νομίζω ότι εδώ θα βρείτε καλες τιμές. Όλοι προτείνουν να αγοράσετε διαδικτυακά και ότι εκεί βρίσκεις πολύ καλύτερες προσφορές από αυτά τα καταστήματα.

Τα χιλιάδες μηχανήματα - πωλητές που θα βρείτε στους δρόμους σίγουρα θα σας προξενήσουν το ενδιαφέρον και πρέπει να ξέρετε ότι στην χώρα υπάρχουν 5,5 εκατομμύρια από αυτά!!! 

Μάλιστα δοκιμάσαμε αρκετές φορές κάποια από τα ροφήματα που πουλάνε, εκείνα που έχουν κόκκινο από κάτω από το προϊόν δείχνει ότι είναι ζεστά και το μπλε παγωμένα, οπότε με το κρύο ένα ζεστό τσάι με γάλα ήταν ότι έπρεπε.

Προσωπικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση που σε τέτοια μεγαλούπολη έβλεπα μητέρες με ποδήλατα και τα παιδιά τους χωρίς όμως να υπάρχουν αρκετοί ποδηλατόδρομοι αναγκάζονταν να πηγαίνουν στο πεζοδρόμιο.

Το απόγευμα πήγαμε βόρεια από την περιοχή που μέναμε προς το ναό Senso-Ji που είναι ο παλαιότερος ναός στο Τόκιο αφού ολοκληρώθηκε το 645 για τιμήσει την Κάνον την θέα του ελέους.

Είναι βουδιστικός ναός με μια υπέροχη παγόδα να κλέβει όλα τα βλέμματα! Αξίζει να έρθετε βραδάκι που έχει όμορφα χρώματα και λιγότερο κόσμο. Να σας πω εδώ ότι ο Βουδισμός πλέον είναι η πρώτη θρησκεία στη χώρα και έρχεται δεύτερος ο Σιντοϊσμός που είναι η παραδοσιακή Ιαπωνική θρησκεία. Βέβαια οι περισσότεροι πιστεύουν και στα δύο αν και πιο πολύ εθιμοτυπικά ασχολούνται με την θρησκεία και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θα προσπαθήσω στην συνέχεια να σας εξηγήσω περισσότερα επ'αυτού, καθώς σε κάθε λαό που εξερευνούμε η θρησκεία είναι σημαντικό κομμάτι του.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο αφού πρώτα σταματήσαμε σε ένα σούπερ μάρκετ 7 eleven για να πάρουμε κάτι να τσιμπήσουμε και μπύρες μήπως αντιμετωπίσουμε το τζετ λαγκ και καταφέρουμε να κοιμηθούμε καμία ωρίτσα παραπάνω! Τα σούπερ μάρκετ είναι μια επιλογή για να αγοράσετε οικονομικό φαγητό και με αρκετά καλή ποιότητα. Μια μικρή λεπτομέρεια που με εντυπωσίασε ήταν ότι πάνω στα κουτάκια μπύρας είναι γραμμένο με τον κώδικα Μπράιγ το είδος μπύρας ώστε να καταλαβαίνουν τα άτομα με πρόβλημα όρασης.

Το επόμενο πρωί αφού φάγαμε πρωινό φύγαμε για το Arashio sumo stable για να δούμε προπόνηση σούμο που ξεκινούσε στις 08:00. Εδώ είναι μια λύση για να δείτε δωρεάν σούμο αθλητές να εξασκούνται από την τζαμαρία βέβαια, και φροντίστε να σεβαστείτε τους αθλητές, μην κάνετε φασαρία, μην χρησιμοποιείται φλας στις φωτογραφίες, αλλιώς μπορεί μα τουρ δείτε και από κοντά αν βγουν και σας κυνηγάνε!😂

Αφού καθίσαμε λίγη ώρα φύγαμε για να ήμαστε νωρίς στο στάδιο Ryogogu για να βρούμε εισιτήρια για το τουρνουά Σούμο. Από τις 12 μέχρι της 26 Ιανουαρίου ήταν το πρώτο τουρνουά από τα 6 που γίνονται. Είχαμε προσπαθήσει να αποκτήσουμε εισιτήρια διαδικτυακά αλλά μόλις άρχισε η διάθεση των εισιτηρίων σε λίγη ώρα είχαν εξαντληθεί όλα. Έτσι είχα διαβάσει ότι κάθε μέρα το πρωί στο στάδιο βγαίνει ένας αριθμός εισιτηρίων σε διάθεση για τις πάνω θέσεις του σταδίου σε οικονομική τιμή. Αν και πίστευα ότι δεν θα σταθούμε τυχεροί βρήκαμε εισιτήρια και σε λίγη ώρα καταφέραμε να ήμαστε μέσα στο στάδιο όπου ξεκινούσαν οι αγώνες των αθλητών χαμηλής κατηγορίας.

Για αυτό και το στάδιο ήταν σχεδόν άδειο αλλά εμείς θέλαμε να καθίσουμε λίγη ώρα και έπειτα θα φεύγαμε γιατί είχαμε ραντεβού για ένα ακόμη food tour. Με το εισιτήριο σας έχετε δικαίωμα να βγείτε μια φορά από το στάδιο και να γυρίσετε ξανά, οπότε δεν χρειάζεται να είστε όλη μέρα στο στάδιο. Φεύγοντας μας έβαλαν στο χέρι μια σφραγίδα η οποία βέβαια δεν άφησε κανένα σημάδι κάτι που μας έκανε εντύπωση αλλά όταν γυρίσαμε μας έβαλαν το χέρι κάτω από μια λάμπα και έτσι φάνηκε το σημάδι από την σφραγίδα που αποδείκνυε ότι ήμασταν τα ίδια άτομα που είχαν φύγει το πρωί.

Το επόμενο food tour ήταν πολύ ιδιαίτερο όπως λέει και το όνομά του "Gourmet food tour ". Με την εταιρεία Omotenashi Nihonbashi το οποίο γίνεται μέσα στο εμπορικό Coredo και κoστος 1500 yen. Το σημείο συνάντησης ήταν στο Nihonbashi mitsui tower και όπως πάντα ήμασταν στην ώρα μας.

Αφού βγάλαμε φωτογραφίες με τις κοπέλες της εταιρείας που ήταν ντυμένες με κιμονό ξεκινήσαμε την περιήγηση μας.

Πρώτη μας στάση ήταν σε ένα κατάστημα με τσάι αλλά εξαιρετικής ποιότητας και με τις ανάλογες τιμές βέβαια! Δοκιμάσαμε ένα ποτηράκι το οποίο ήταν εξαιρετικά αρωματικό και ήταν σίγουρα το καλύτερο τσάι που δοκιμάσαμε στην χώρα, ο ιδιοκτήτης πειραματίζεται με διάφορες ποικιλίες και αρώματα για να δημιουργεί κάτι παραπάνω από ένα απλό τσάι!

Μετά ήρθε η ώρα για γλυκό αλλά κάτι πιο ιδιαίτερο από τα συνηθισμένα. Ήταν πολύ μαλακό με ωραία υφή αλλά δεν ήταν πολύ γλυκό όπως τα περισσότερα Ιαπωνικά γλυκά.

Συνεχίσαμε με ένα κατάστημα που πουλάει τις περίφημες νιφάδες Bonito που φτιάχνεται από παλαμίδα τονου την οποία καπνίζουν και έπειτα αποξηρένουν. Η τελική μορφή του ψαριού είναι τόσο σκληρή σαν πέτρα! Είναι το σκληρότερο φαγητό στο κόσμο μας λέει η κοπέλα του καταστήματος σύμφωνα με το βιβλίο Γκίνες. Αλλά βέβαια πρέπει να τριφτεί για να μπορεί να καταναλωθεί.

Το Katsuobushi όπως λέγεται αλλιώς αποτελεί την βάση για πολλές σούπες όπως την miso και σάλτσες.

Λίγο παρακάτω υπήρχαν πάλι ουρές για ένα άλλο προϊόν αυτή την φορά το Sweet corn δηλαδή γλυκό καλαμπόκι. Το δοκιμάσαμε αλλά δεν μας τρέλανε και έχει κάνει τεράστια επιτυχία αφού το έδειξαν στην τηλεόραση και όπως μας είπαν εδώ ότι παίζετε στην τηλεόραση γίνεται ανάρπαστο μετά!

Τελειώσαμε την περιήγηση με γλυκό σε ένα κατάστημα που θύμιζε περισσότερο με κοσμηματοπωλείο, και τα γλυκά ήταν σαν έργα τέχνης! Γενικότερα οι Ιάπωνες δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην εμφάνιση η οποία συνοδεύεται βέβαια και με ανάλογη τιμή.